Een solo-klus voor Amalia

Ongelooflijk! Ze deed het helemaal alleen; zonder paps en mams

In de benadering van het koningshuis is al ruim 125 jaar niets veranderd.

Bij de inhuldiging van Wilhelmina in 1898 kwijlde chroniqueur H. Brugmans ‘De jonge Koningin, symbool van jeugdige reinheid en vorstelijke majesteit, maakte op alle aanwezigen den indruk van een heerlijk sprookje, meer, van een edelen droom.’

Wilhelmina’s inhuldigingstoespraakje, waaruit bleek dat ze bitter weinig van de wereld om haar heen begreep, werd alom bejubeld. Ze sprak op ‘even krachtige als teedere wijze’ en biograaf Fasseur beaamde dat honderd jaar later nog maar eens: ‘kristalhelder’ en ‘zonder enige hapering’. Het is inderdaad een weergaloze prestatie. Hoe krijg ze het als achttienjarige voor mekaar zo’n lap tekst van 260 woorden voor te lezen waarop ze slechts enkele jaren had kunnen oefenen?

Prinses Amalia doopte op 22 februari 2025 in Vlissingen het marineschip ‘Den Helder’. Amalia is eenentwintig, dus drie jaar ouder dan haar over-overgrootmoeder bij haar inhuldiging, en ook zij sprak een tekstje uit: ‘Ik doop u, Den Helder, en ik wens u en uw bemanning een behouden vaart.’ Ze had haar spiebriefje niet eens nodig! Haar zinnetje kwam er helder, ongedwongen, krachtig en zonder haperen uit.

Een life stream hield ons al vanaf vier uur vóór het moment suprême op de hoogte van de plechtigheid die amper een minuut duurde. Kranten spraken opgewonden van een ‘solo-klus’ en benadrukten dat het Amalia’s eerste officiële optreden zonder pappa of mamma was en verdomd, het ging haar – helemaal alleen en nog maar net eenentwintig – moeiteloos af.

De NOS was lyrisch, maar dat is haar berichtgeving over het koningshuis altijd. RTL Boulevard bejubelde Amalia’s uitstraling en kledingkeuze. En geloof het of niet maar ondanks het sombere weer straalde Amalia in een oudroze broekpak van Max Mara.

Het AD meldde dat ze een jas van haar moeder droeg en tijdens de rondleiding grapjes had gemaakt maakte over de besturingsknoppen van het schip, wat haar ontspannen houding nog eens extra onderstreepte. ‘Hele leuke knopjes allemaal, waar ik vooral niet aan ga zitten’, sprak ze ongedwongen. Dan kon ze ook geen ‘schade’ aanrichten.  Uit die opmerking mogen we gerust de conclusie trekken dat onze aanstaande vorstin niet van humor gespeend is. De pers was met zo’n zestig journalisten, fotografen en cameramensen massaal uitgerukt om deze gebeurtenis van eminent historisch belang te verslaan.

Wat hield dat hele spektakel nu eigenlijk in? Niet meer dan het kapot gooien van een fles champagne tegen de boeg van een schip. Wie dat niet voor mekaar krijgt is het niet waard koningin te worden maar gelukkig klaarde Amalia die klus heel ontspannen en met humor en gratie. Wat zouden papa en mama trots zijn geweest als ze dit van nabij hadden kunnen zien. Hun dochter van eenentwintig; Heldin van Vlissingen, Triomf van de Erfelijkheid.

Amalia werd luidkeels geprezen om haar zelfstandigheid, terwijl werkelijk alles tot in de puntjes was voorbereid. De tekst geschreven, de poses geoefend, de glimlach ingestudeerd. Alles, behalve dan misschien dat grapje over de knopjes op de brug van het schip, al zou het me niet verbazen dat er tijdens de mediatraining wel eens werd gezegd: ‘Maak het persoonlijk! Lach eens spontaan!’

De ‘solo-klus’ was een toneelstukje, zoals de hele monarchie van toneel en sprookjes aan elkaar hangt. Amalia speelde een zorgvuldig geregisseerde voorstelling waarin ze niets hoeft te kunnen behalve netjes verschijnen, glimlachen en uiteraard niet stiekem een slok champagne nemen. En zelfs dat lukt alleen dankzij een compleet legioen van onzichtbare hulptroepen. Als de grootste prestatie van een 21-jarige is dat ze zonder ouders een fles kan kapot gooien, zegt dat meer over ons dan over haar. De toekomst van de monarchie is bij de Nederlandse media in veilige handen